خاطرات شهدا و ایثارگران

او نوجوانی مهربان، دلسوز و وظیفه شناس بود. احترامی به مادر و برادرانش داشت و آن را از مهمترین وظایف خود می‌دانست. این سید نماز را هرگز ترک نمی‌کرد. در روستای باقری، مؤذن و مکبر مسجد بود و دوستان و همسالانش را در نماز جمعه و جماعت دعوت می‌کرد

با تشکیل تیپ و سپس لشکر ۲۷محمدرسول ­الله(ص) تهران، معاونت پشتیبانی و تدارکات این یگان را برعهده گرفت. تمام اثاثیه منزل شهید محمدعبادیان در نیم وانت بار زده و به مشهد منتقل میشود همرزم شهید،محمدرضا بخشی این خاطره را از برادر محمد مصطفایی نقل میکند: