خاطرات شهدا و ایثارگران

بالأخره ما را هم صدا کردند. به هرکداممان یک جلد قرآن مجید دادذند. سوار اتوبوس شديم و از چند شهر عبور كرديم. شنيديم عده‌اي از اسرا را به شهرهاي زيارتي بردند، ولي ما را مستقيماً بردند كنار مرز.

اهالي ده با صداي سيدي عفواً عفواً از راننده و سربازها عذرخواهي مي‌كردند. ازطرفي راننده نيز با آنها مشاجره مي‌کرد و ما نظارگر اين ماجرا بوديم.در همين اثنا يكي از زنان كُرد از فرصت استفاده نموده،‌ دستمالي را از شيشه اتوبوس به‌داخل انداخت...

به شوخی میگفت اینها مخصوص برادران عراقی هست برایتان آوردم.